جدا‌سازی روغن از آب

فاضلاب‌های روغنی از جمله فاضلاب‌هایی هستند که دارای مواد آلی زیادی بوده و COD این فاضلاب‌ها بین 30 تا 100 گرم در لیتر می‌باشد. بنابراین تخلیه این فاضلاب‌ها به محیط زیست و آب‌های سطحی می‌تواند موجب کاهش شدید اکسیژن و آسیب به حیات آبزیان شود.
جدا کردن روغن از آب نیاز به درک خواص فیزیکی و شیمیایی امولسیون روغن – آب دارد. این جداسازی با استفاده از روش‌های مختلفی انجام می‌شود و مقدار بازدهی آن بستگی به غلظت، طبیعت فیزیکی روغن و توزیع اندازه ذرات روغن دارد. یکی از مهم‌ترین تکنیک‌های جداسازی روغن، روش شناورسازی (DAF) می‌باشد. در این روش هوای فشرده به درون پساب تزریق می‌شود. حباب‌های ریز هوا به ذرات کلوئیدی می‌چسبند و باعث شناور شدن آن‌ها می‌شوند. به‌منظور افزایش سطح بهره‌وری، مواد منعقدکننده به پساب تزریق می‌کنند. روش‌های مطرح دیگرکه برای جداسازی روغن از آب بکار برده می‌شوند عبارتند از:
1- نیروی گرانش و سانتریفیوژ
2- تصفیه شیمیایی
3- فرآیندهای غشائی
4- تبخیر
5- جذب با کربن فعال
6- تصفیه بیولوژیکی
برای اطلاعات بیش‌تر در این زمینه به بخش مقالات مراجعه نمایید.

از عمده‌ترین کاربردهای سیستم‌های جداسازی روغن می‌توان به صنایع لبنی، صنایع شستشو، صنعت بسته‌بندی گوشت و ماهی، صنایع غذایی، کشتارگاه‌ها، صنایع پتروشیمی، خودرو سازی، پالایشگاه‌ها، صنایع نساجی، صنایع ذوب فلزات، پایانه‌ها و بنادر نفتی، صنایع تولید مواد شوینده و شیمیایی، صنایع کاغذسازی و صنایع رنگ‌سازی اشاره نمود.

تجهیزات مرتبط با این سیستم عبارتند از:
بلوئر – کمپرسور – پمپ تزریق – ابزارهای کنترلی – دستگاه سانتریفیوژ – فیلتر کربن فعال – غشای نانوفیلتراسیون