زلالسازی (انعقاد لختهسازی تهنشینی)
سیستمی که در تصفیهخانه آب برای حذف ذرات معلق بهکار میرود زلالساز نامیده میشود. اغلب ناخالصیهای آب بهصورت مواد معلق و کلوئیدی هستند که در مسیر جریان بهصورت معلق قرار میگیرند و باعث کدورت آب و ایجاد رسوب در خطوط انتقالی آب میشوند.
ذرات موجود در آب دارای اندازههای مختلفی هستند که ابعاد آنها از چند آنگستروم (مواد محلول) تا چند سانتیمتر (مواد معلق) متغیر است. ذرات درشت را میتوان با شبکه، توری یا فرآیند ساکن کردن مایع در حوضچههای تهنشینی جدا کرد. برای جدا کردن ذرات کوچکتر با توجه به نوع ذرات و تمایل آنها به تهنشینی و یا معلق ماندن، میتوان روشهای مختلفی را انتخاب نمود.
فرآیند زلالسازی شامل موارد زیر است:
1- انعقاد
در این مرحله بار سطحی کدورت ناشی از مواد آلی و معدنی، انواع میکروارگانیسمها، رنگها و ترکیبات فسفات تقلیل پیدا میکنند.
2- لختهسازی
در این مرحله مواد منعقد شده، با همزدن آهسته به یکدیگر میچسبند و ذرات بزرگتری را بهوجود میآورند تا راحتتر تهنشین شوند.
3- تهنشینی
در این مرحله لختههای ایجاد شده رسوب میکنند و آب زلال بهدست میآید.
زلالسازها معمولاً به دو شکل دایره ای و مستطیلی ساخته میشوند. مانند شکل زیر:
(در این قسمت شکل دستگاههای زلالساز گذاشته شود)
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به بخش مقالات مراجعه نمایید.
از عمدهترین کاربردهای سیستمهای زلالساز میتوان به تصفیهخانههای آب شرب ، آب برگشتی سیستمهای تبریدی و حرارتی ، تصفیه آب برگشتی در بخش نورد صنعت فولاد و صنعت پتروشیمی اشاره نمود.
تجهیزات مرتبط با این سیستم عبارتند از:
الکتروموتور دور تند – الکتروموتور دور کند – شفت و پروانه برای میکسر