یکی از روش‌های هضم هوازی فاضلاب خام، استفاده از روش لجن فعال با مدیای متحرک (MBBR) می‌باشد. این روش جزء روش‌های رشد چسبیده محسوب می‌شود. در روش لجن فعال، اکسیژن را بطور مستمر به واحد هوادهی وارد می‌کنند. سپس لجن فعال تولید شده در بخش ته‌نشینی رسوب داده می‌شود. فاضلاب تصفیه شده نیز پس از ورود به واحد ضدعفونی، گندزدایی می‌گردد. آب موجود در لجن فعال حاصل از فرآیند تصفیۀ بیولوژیکی، در واحد تغلیظ گرفته شده و مابقی یا دفن می‌شود و یا بصورت کود کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آب بدست آمده در واحد تغلیظ که دارای مواد مغذی برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم‌های واحد هوادهی است، به ابتدای خط فرآیند تصفیه برگردانده می‌شود. برای ایجاد شرایط بهتر جهت رشد و حفظ باکتری‌ها در واحد هوادهی، از بستر متحرک استفاده می‌کنند. در نتیجه باکتری‌ها بشکل یک لایۀ بیولوژیکی بر روی مدیا قرار می‌گیرند و از حجم باکتری‌های معلق موجود در سیستم کاسته می‌شود. انجام این فرآیند باعث می‌گردد که حجم مورد نیاز برای واحد ته‌نشینی کم‌تر شود بطوری که حتی می‌توان در تصفیه‌خانه‌های کوچک واحد ته‌نشینی را حذف کرده و بجای آن از فیلترهای کیسه‌ای و یا فلزی استفاده نمود. در واقع چون در این سیستم، تودۀ سلولی بر روی سطح مدیا باقی می‌ماند نیازی به برگشت لجن نیز وجود ندارد و همین امر باعث می‌شود که حجم واحد ته‌نشینی کاهش یابد و در مصرف انرژی نیز صرفه‌جویی شود.
از آن‌جا که غلظت باکتری‌های موجود در این سیستم در مقایسه با فرآیند لجن فعال معمولی بسیار بیش‌تر است، بهره‌وری فرآیند نیز بیشتر می‌باشد. از طرفی با اجرای مدیای متحرک در سیستم MBBR ، قابلیت شوک‌پذیری هیدرولیکی و افزایش بار آلودگی تصفیه‌خانه نیز افزایش پیدا می‌کند.

تجهیزات:
مدیای مورد استفاده در این فرآیند، پکینگ تصفیه فاضلاب از جنس پلی اتیلن با دانسیتۀ بالا (HDPE) می‌باشد.

مزایا:‌
در مقایسه با روش لجن فعال، سیستم MBBR دارای مزیت‌های زیر می‌باشد:‌
– قابلیت شوک‌پذیری بیش‌تر در برابر بار هیدرولیکی و بار آلاینده‌های آلی
– تولید لجن کم‌تر و در نتیجه عدم نیاز به سیستم برگشت لجن
– بهره‌برداری و نگهداری آسان‌تری دارد
– کیفیت پساب خروجی در این سیستم بهتر می‌باشد.

کاربرد:‌
تصفیه خانه‌های فاضلاب بیولوژیک