تولید آب شیرین از آب دریا طی 5 دهه اخیر رشد زیادی داشته است. گرچه تا قبل از فراگیر شدن روش های اسمزی، از روش های حرارتی برای تولید آب شیرین استفاده می شده است (که هم هزینه های عملیاتی بالایی دارد و هم فرآیند با استهلاک زیادی روبرو هست) پیشرفت در زمینه ساخت و بهسازی ممبران های اسمز معکوس، باعث شده است تا علاوه بر استفاده بیشتر از این روش در تولید آب شیرین از آب دریا، از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه باشد.

سه عامل مهم و تاثیرگذار به لحاظ فنی و اقتصادی در زمینه ساخت سیستم های آب شیرین کن شامل ظرفیت تولید آب، کیفیت آب خام و کیفیت آب تولیدی می باشد. از نظر کیفیت، آب دریا در زمره آبهایی است که دارای املاح محلول بسیار بالایی است. برای روشن شدن مطلب باید گفت شاخص TDS (Total Dissolved Solid)  آب دریا در حدود 40 هزار تا 45 هزارمیلی گرم در هر لیتر خواهد بود. در صورتی که آبهای زیر زمینی عموما دارای شاخص TDS در حدود 2000 تا 10000 میلی گرم در لیتر می باشد. آب های لوله کشی شهری معمولا دارای شاخص TDS کمتر از 500 میلی‌گرم در لیتر دارد. بنابراین شیرین سازی آب دریا به دلیل غلظت بالای املاح محلول  نسبت به آب چاه، دشوار تر خواهد بود. از طرف دیگر به دلیل اینکه در هنگام برداشت آب از دریا، معمولا از محلهایی نزدیک ساحل استفاده می شود، باعث می شود که اولا به دلیل کم عمق بودن آب در محل برداشت و تلاطم های موجود به واسطه امواج دریا، میزان مواد جامد معلق نیز نسبت به آب چاه بسیار بالا بوده و همچنین به دلیل تخلیه فاضلاب های تصفیه نشده به آب دریا میزان ترکیبات آلی (که با شاخص های BOD و COD مشخص می شوند) و روغنی بیشتر باشند که این موارد شیرین سازی آب را دشوارتر می کند و برای هرکدام از این ناخالصی ها تمهیداتی باید دیده شود.

اساس طراحی سیستم های اسمزی، ایجاد فشاری بالاتر از فشار اسمزی محلول می باشد تا آب بتواند از ممبران نیمه تراوا عبور کرده و به آب شیرین تبدیل شود. فشار اسمزی آب بستگی مستقیم به میزان املاح محلول داشته و هر چه این املاح بیشتر باشد، ناگزیر هستیم تا فشار بیشتری را برای غلبه بر فشار اسمزی ایجاد نماییم. فشار مورد نیاز برای آب های زیرزمینی معمولا در حدود 15 الی 20 bar می باشد. در صورتی که این فشار برای آب دریا در حدود 65 الی 75 bar است. همین موضوع نشان می دهد با توجه به اینکه این فشار از طریق پمپ باید تامین گردد، در دستگاه های آب شیرین کن دریایی پمپ هایی با فشار بسیار بالا باید استفاده شود.

 

از طرف دیگر به دلیل اینکه املاح محلول در آب دریا بسیار بالاست، در صورت مجاور شدن این آب با تجهیزاتی که با فولادهای معمول یا آلیاژهای متداول ساخته شده اند، به سرعت باعث خوردگی شده و این تجهیزات را از بین می برد. پس نیاز هست کلیه تجهیزات و خطوط لوله از موادی ساخته شده باشند که نسبت به خوردگی آب دریا مقاوم باشند که باز این موضوع باعث افزایش هزینه های ساخت آب شیرین کن نسبت به نمونه های مشابه با آب های زیرزمینی باشد.

پیشرفت در زمینه روش های اسمزی و فراگیر شدن این روش باعث شده است تا هزینه های تولید آب شیرین از آب دریا از حدود 4 دلار به ازای هر مترمکعب، به کمتر از 1 دلار  برای تولید آب شیرین با کیفیت آشامیدنی کاهش پیدا کند و این روش را بیش از پیش نسبت به روش های دیگر (مانند روشهای حرارتی) اقتصادی نماید. البته لازم به ذکر است که هرچه ظرفیت سیستم آب شیرین کن دریایی بیشتر باشد، هزینه تولید آب کمتر خواهد شد. لازم به ذکر است هزینه های ساخت سیستم های آب شیرین کن ریایی در حدود 7 تا 10 برابر آب شیرین کن از آب چاه (با ظرفیت یکسان) خواهد بود.

کیفیت آب خروجی نیز مناسب برای شرب بوده و اگر کیفیت بالاتری از آب نیاز باشد، می توان از سیستم های آب شیرین کن دو مرحله ای استفاده کرد. بنابراین به جرات می توان گفت یکی از راه هایی که می تواند در مدیریت بحران آب کشور موثر باشد (همانگونه که در کشورهای حوزه ی خلیج فارس بکارگرفته شده است)، استفاده از آب شیرین کن های دریایی می باشد که حتی می توان این پروژه ها را به صورت BOO با شرکت های صاحب تکنولوژی در کشور پیدا کرد.

شرکت عمران سازان مهاب با بیش از دو دهه تجربه در زمینه طراحی و ساخت دستگاه های تصفیه آب و سیستم های تصفیه فاضلاب و تامین تجهیزات، تامین مواد شیمیایی، با در اختیار داشتن کارشناسان مجرب و متخصص، آماده ارائه خدمات فنی و مهندسی همگام با فن آوری های نوین در دنیا جهت ساخت و اجرای سیستم های تولید آب شیرین از آب دریا است.